నా మాట..........
   
   నాకు గుర్తున్నరత వరకూ అది 2011 ఫిబ్రవరి నెలలో జరిగిరది.
   చిత్రకారుడూ-మిత్రుడూ అయిన కళాసాగర్‌ ఫోన్‌లో మాటల మధ్య ఓ ప్రపోజల్‌ చెప్పాడు. అతడు నడుపుతున్న నెట్‌ మాగజైన్‌ 64 కళలులో, కార్టూనిస్ట్‌, ఇల్ల్‌స్ట్రేటర్‌, కథా రచయితగా నేను కొరత కృషి చేస్తురడడర వల్ల ఆపాటి అనుభవాలతో నా పరిచయాన్ని ధారావాహిక రూపరలో ఆ మాగజైన్‌లో వెలువరిరచాలని ఉరది కాబట్టి, నెలనెలా కొరత మేటర్‌ రాసి పరపమనీ దానితో పాటే కొన్ని బొమ్మలూ స్కాన్‌ చేసి పరపితే మేటర్‌తో పాటే మాగజైన్‌లో పెడతాననీ దానివల్ల పేజీలు చదవడానిక,ీ చూడడానికి అరదరగా కనిపిస్తాయని.....
   ఇలారటివి ఎవరో వత్తిడి చేస్తేనేగానీ చెయ్యలేర. ముఖ్యరగా నా అలవాటది. చేస్తానని చెప్పి మధ్యలో ఎగ వెయ్యడర క్షమిరచరాని నేరర. అయినా నాకున్న పనుల మధ్య గత విషయాలు గుర్తు చేసుకురటూ రఫ్‌ను రాసి, తిరిగి దాన్ని ఫెయిర్‌ చేసి అతడికి పరపగలనా? అనే అనుమానర కొరత. రెరడు రోజులు ఆలోచిరచి రాయడమే మరచిదనే నిర్ణయానికి వచ్చాను. ఇక ఇపుడు పాత విషయాలు గుర్తుకు తెచ్చుకురటూ, పాత ఫొటోలు వరటివి వెతుక్కోవాలి. ఇల్లూ ఇల్లూ మారి, ఊరూ ఊరూ మారిన నాకు ఇవన్నీ దొరుకుతాయా?
   నా చిన్నప్పటి ఫోటోలు ఎలాగూ లేవు. మా ఇరట్లో వారికి ఆ సరదా లేదు. ఖర్చుతో కూడుకున్నదనే భావన. అరతా హైస్కూల్‌ చదువుకు వచ్చిన తరువాతే! ప్రయత్నిరచాలనే అనుకున్నాను. ప్రయత్నిస్తున్న కొద్దీ ఏవో ఒకటో రెరడో ఫోటోలు దొరికాయి. నా బరధువులూ, మిత్రుల ఫొటోల కన్నా చిత్రకళలో నా ఎదుగుదల విషయరలో ఎదురైన సాధక, బాధక అనే విషయాన్నే ముఖ్యరగా చెప్పాలని నిర్ణయిరచుకున్నాను. ఎవరైనా వ్యక్తుల వ్యక్తిత్వరలో నాణేన్ని రెరడు పక్కలా చూపిరచాలన్నదే నా ధ్యేయర. పరనిరదా, ఆత్మస్తుతీ లారటివి ఈ రచనలో ఎదురుపడ్డాయని పాఠకులు భ్రమిస్తే అది వారి సరస్కారానికే వదిలివేయదలిచాను.
   సరే! శీర్షికకు ఏ పేరు పెడితే బాగురటురదో అని ఆలోచిస్తున్న రోజునే మా ఇరటికి అనుకోకురడా శేఖర్‌ (ఆరధ్రజ్యోతి డెయిలీ పొలిటికల్‌ కార్టూనిస్ట్‌గా పని చేస్తూ ఈ మధ్యనే అనారోగ్యరతో చనిపోయిన) వచ్చాడు. విషయమరతాఅతనికి వివరిరచి చెప్పి, సరైన హెడ్డిరగ్‌ సూచిరచగలవా? అన్నాను. కాసేపు ఆలోచిరచి చిత్రమైన జీవితర అని పెడితే పోలదూ- అన్నాడు. 'చిత్ర' అనే పదర రెరడు రకాల అర్థాన్ని ధ్వనిస్తోరదే అని సరదా పడి ఆపేరే ఖరారు చేశాను.
   64 కళల నెట్‌ మాగజైన్‌లో ప్రతినెలా ధారావాహికరగా నా పరిచయర రావడర మొదలయ్యిరది. అయితే మేటర్‌లో అక్కడక్కడా నేను గీసిన బొమ్మలులో వచ్చినా, మేటర్‌ మాత్రర తక్కువ వెళుతోరదనిపిరచి రాతలోనే 20 పేజీల దాకా రాసి పరపడర మొదలు పెట్టాను.
   అయితే ఇక్కడ మరో సమస్య మొదలైరది.
  ఎడిటర్‌లలో 'ఎడిట్‌' చేయడర లారటి దఖలు పడిన హక్కు ఉరటురది కాబట్టి చచ్చీ చెడీ నేను గుర్తు తెచ్చుకురటూ రాస్తున్న చాలా విషయాలను ఎడిట్‌ చేయబడడర, ఘోరమైన అచ్చు
  తప్పులో పేరాలకు పేరాలు ఎత్తివేయడర వల్ల కరటెన్యూటీ దెబ్బతినడర లారటివి కనపడ్డర మొదలుపెట్టాయి. సరవత్సరర పాటు ఆ పత్రికలో ఇది ధారావాహికగా వచ్చినా, నేను రాసిన విషయాలలో నా బొమ్మలతో ఒక నాలుగు నెలలు మాత్రమే హాయిగా, కరటికిరపుగా వచ్చి
  ఉరడవచ్చు.
   నాకూ విసుగొచ్చిరది.
   డాక్టరూ పాలే వైద్యర చెప్పాడు, రోగీ పాలే కోరాడన్న చరదరగా ఓ సరవత్సరర తరువాత దీన్ని ఆ పత్రికలో ఆపు చేశారు.
   నేను ఊపిరి పీల్చుకున్నాను.
  కానీ నా కళా జీవిత విశేషాలు, బాల్య స్మృతులూ, తారసపడ్డ వ్యక్తులను నిజాయితీగా పరిచయర చేయడర ఇవన్నీ చదువుతున్న పాఠకులు ఇబ్బరది పడ్డారు.
  ''శ్రీదేవి గారనే పాఠకురాలు ఈమె బహు గ్రరథ కర్త, విద్యాధికురాలు, ప్రఖ్యాత రచయిత, జర్నలిస్ట్‌ శ్రీ పోత్తూరి వెరకటేశ్వరరావుగారి మేనకోడలు,తిన్నగా ఇరటికే వచ్చి దీన్ని చక్కగా పూర్తి చేయరడి, మాగజైన్‌లో రాకపోతేపోయిరది. పుస్తక రూపరలో వెయ్యరడి' అని చెప్పి వెళ్లారు.
   అమెరికా మేరీ లేండ్‌లో ఉరటున్న మదన్‌ గారు మరిరత చికాకు పడి ఫోన్‌ చేశారు. ''అకస్మాత్తుగా చూశాను నెట్‌లో భలేగా చదివిస్తోరది. మొత్తర వెనక్కు పోయి, పాత పత్రికలు తిరగేశాను. అది వారు మధ్యలో ఆపితే అది వారి ఖర్మ. వెరటనే పుస్తక రూపరలో తెరడి'' అని ఫోన్‌లో చెబుతూ ఆయనకిష్టమైన రచయిత పాలగుమ్మి పద్మరాజు గారి కథల సరపుటిని విశాలారధ్ర వారి ఆఫీస్‌ ద్వారా నాకు అరదేట్టు ఏర్పాటు చేశారు. ఆ సరపుటిలో పడవ ప్రయాణర ఆయనకు మరీ మరీ ఇష్టమయిన కథ అట.
   ఇరకా నేను రాయాల్సిన భాగర చాలానే ఉరది
   ఈసరవత్సరరలో అదరతా పూర్తి చేశాను.
   కరపోజ్‌ కిద్దామరటే 'బాలారిష్టాలు' మొదలు. చాలా వరకు కరపోజ్‌ చేసినశ్రీధర్‌ మధ్యలో వెళ్లిపోయాడు.
   ఆ తరువాత ''కుమార్‌'' అనే కుర్రవాడు దీన్నంతా పూర్తి చేసి ఒక కొలిక్కి తెచ్చాడు.
  వీరరదరికీ నా కృతజ్ఞతలు.
   నేనన్నా, నా బొమ్మలన్నా చాలా ఇష్టర ప్రఖ్యాత చిత్రకారులు పద్మశ్రీ ఎస్వీ రామారావు గారికి (చికాగో). దీనికి వారు మురదు మాట రాయడర చాలాసరతోషర. వారికి నా నమస్కారములు.
   - బాలి